-Είναι αληθινή η ιστορία που θα μου διηγηθείς, παππού, ή την έβγαλες απ’ το μυαλό σου; 

Δεν την έβγαλα απ το μυαλό, κοκόνα μ’, απ' την καρδιά την έβγαλα. Απ την καρδιά μου…. Για τούτο και είναι αληθινή. Γιατί όλες οι ιστορίες , κοκόνα μ’, που γεννιούνται απ' την καρδιά είναι πέρα για πέρα αληθινές, κι ας φοράνε τα ρούχα του παραμυθιού, κι ας σεργιανίζουνε σ' αυτές άνθρωποι που δεν έζησαν ποτέ, κι ας συναντιούνται στις σελίδες τους το χθες, το σήμερα, το αύριο, το άχρονο, το διαχρονικό…